فرو فسفر:

فرو فسفر را می توان ترکیبی حاصل از آهن و فسفر دانست. ترکیبی که میزان فسفر آن تعیین کننده‌ی کیفیت محصول است .فرو فسفر به عنوان محصول جانبی در تولید فسفر نیز قابل استفاده است. این آلیاژ آهن-فسفر عاملی برای آلیاژ کردن و ماده ای افزودنی در فولاد های با آلیاژ کم و مقاومت بالا استفاده می گردد. این محصول در فرم ها و ترکیب های متفاوت و با هدف پاشش ارائه می شود.

ویژگی ها و خواص فرو فسفر:

فرو فسفر حالت فیزیکی جامد و رنگی متمایل به خاکستری دارد. این فرو آلیاژ بویی ندارد و نقطه ذوب آن در بازه‌ی 1200 تا 1250 قرار دارد. این فرو آلیاژ به صورت کلوخه، گرانول و یا پودر تولید شده و در شرایط طبیعی پایدار است اما ممکن است با آب و هوا واکنش دهد. به عبارتی این آلیاژ به صورت گرماده می تواند با اسید های اکسید کننده واکنش داده و گاز تولید نماید.

فرو فسفر با فرم توده ای پایدار تر از فرم پودری ان است که در حالت پودری ممکن است ذرات معلق آن در هوا مشتعل شود اما پایین بودن فشار می تواند هرگونه خطر انفجار را از بین ببرد. این آلیاژ توانایی واکنش با هیدروکربن های هالوژنه را داشته و گاهی ممکن است ترکیبات قابل انفجار تولید نماید. زمانی که کاملاً تقسیم شود می تواند پلیمریزاسیون و دیگر واکنش ها را کاتالیز کند. همچنین در صورتی که فسفر با آتش مواجه شود می تواند گاز های سمی و حساسیت زا مثل اکسید های فسفر و اسید فسفریک تولید نماید. افزودن فسفر به فولاد ویژگی های مطلوب متعددی را در آلیاژ ایجاد می کند که یکی از آن ها، عمل کردن به عنوان عامل خشک کننده بوده که محتوای آب را از هرگونه نیتریک اسید استفاده شده در طول تولید حذف می نماید. همچنین افزودن فرو فسفر به هرگونه آلیاژی منجر به جلوگیری از اکسیداسیون و زنگ زدگی آتی فلزات می گردد. فرو فسفر به عنوان ماده افزودنی در تولید فرایند های تولید فلزات فروس ویژگی های مطلوب متعددی را در آلیاژ حاصل تولید نموده و از اولین مزایای آن عامل خشک کننده بودن آن است.

کاربرد های فروفسفر:

به طور کلی می توان کاربرد های فرو فسفر را تولید چدن و ریخته گری فسفری، تولید فولادهای با مقاومت بالا و آلیاژ کم، استفاده از آن به عنوان عامل اکسید کننده در فولاد ها و برخی کاربرد های محدود که در صنایع فزات دارد.

پیشرفت های اخیر در پودر فروفسفر امکان این را فراهم نموده که فولاد های پخته شده مقاومت بیشتر و تورق و شکل پذیری بهتری داشته باشند.

این آلیاژ در فرم های چند شکلی متفاوتی وجود دارد:

فسفر قرمز نسبتاً بی خطر بوده و در کبریت استفاده می‌شود؛ و زمانی که با آهن لیتیوم ترکیب شود در تولید باتری های قابل شارژ مجدد استفاده می‌گردد. در صورتی که شکننده تر بودن فلز مدنظر بود با تغییر دادن محتوای فروفسفر در فرایند می‌تواند انجام پذیرد. آلیاژ پخته شده با فروفسفر مقاومت بهتری نسبت به فولاد پخته شده‌ی غیر آلیاژی دارد.