فرو سیلیکو منگنز :

فرو سیلیکو منگنز می­تواند به عنوان جایگزین فروسیلیس و فرومنگنز و در راستای اکسیژن­ زدایی در طی تولید فولاد مورد استفاده قرار گیرد. اثر اضافه کردن سیلیکو منگنز به فولاد به مقدار اضافه شده و اثر ترکیبی آن با سایر عناصر موجود در ذوب دارد. از فروسیلیکو منگنز با درصد سیلیس بالای 30 در تولید فولاد زنگ نزن استفاده می­شود. اکسیداسیون با فروسیلیکو منگنز منجر به فولاد تمیزتر می­شود، زیرا سیلیکات منگنز مایع منعقد می شود و آسانتر از مذاب جدا می­گردد. استفاده از فروسیلیکو منگنز  فسفر ، کربن و نیتروژن کمتری نسبت به ترکیب فروسیلیس و فرومنگنز به فولاد اضافه می کند. همچنین محاسبات انجام شده توسط دینامیک سیالات نشان می دهد که دریافت Si از طریق Si-Mn بیشتر از دریافت آن از طریق Fe-Si می باشد.

مزایای استفاده از فروسیلیکو منگنز در فولاد سازی:

استفاده از این فروآلیاژ در فرایند فولاد، مزایای زیادی را به همراه دارد.  هر یک از این مواد(منگنز و سیلیس) به عنوان یک اکسید کننده قوی عمل می‌کنند. با ترکیب هر دو، سازندگان می‌توانند خواص اکسید زدایی را برای افزایش دوام فولاد به حداکثر برسانند. فولادهای ساخته شده با این فروآلیاژ ، سطح بالایی از مقاومت در برابر زنگ زدگی را ارائه داده و از این نظر جهت کاربردهای خارج از منزل یا مناطق مرطوب مناسب می‌باشند. این فولادها همچنین در برابر خوردگی مقاوم بوده و می‌توانند در نزدیکی انواع خاصی از مواد شیمیایی یا در مناطق ساحلی استفاده شوند.

لازم به توضیح است که یک عامل کاهنده برای فرآیندهای حرارتی، فرومنگنز و الکتروسیلیکون کم کربن است. آلیاژهای سیلیکومنگنز را می‌توان به طور پیوسته در کوره های بلند بزرگ، متوسط ​​و کوچک ذوب کرد. افزودن سیلیکون منگنز به فولاد همچنین موجب تولیدی یک آلیاژ فولادی تمیز می شود. این مواد شیمیایی عناصر طبیعی مانند فسفر را از فولاد استخراج می‌کنند.  و این به معنای آلودگی کمتر و تولید محصولی با کیفیت بهتر است. البته در نظر داشته باشید که در مقایسه با فولاد سنتی، آلیاژهای تولید شده با استفاده از این تکنیک، دارای فرایند تولید طولانی‌تر و هزینه بیشتر می‌باشند. در یک طبقه بندی کلی‌تر، مزایای استفاده از این فروآلیاژ را می‌‎توان به این شرح ارائه داد:

• بهبود استحکام و مقاومت‌پذیری فولاد
• اکسید زادیی کامل انواع مختلفی از فلزات و فولادها
• کاهش ناخالصی‌هایی همچون گوگرد، فسفر و نیتروژن در فرایند تولید فولاد